خبر احتمال برگزاری یک مسابقه دوستانه میان تیم های افغانستان و انگلستان در ورزشگاه ومبلی انگلستان شور و هیجان زیادی میان علاقه مندان فوتبال کشور ایجاد کرد. این خبر را روزنامه معتبر گاردین انگلستان نشر کرد و سپس فوتبالنامه این خبر را به اطلاع فوتبال دوستان کشور رساند.انتشار چنین خبری خوشایند و امید بخش است. خیلی از هم وطنان مان آرزوی تقابل تیم ملی افغانستان با تیم های بزرگ جهان را دارند. این در حالی است که در سالهای اخیر، تیم ملی کشور به جز بازی با تیم های درجه سوم آسیا، با هیچ تیم قدرتمند منطقوی یا جهانی مسابقه ای نداشته است.
فکرش را بکنید، جلال الدین شریعتیار مانع وین رونی شود، مصطفی آزادزوی و معروف محمدی از گوشها برای سنجر احمدی توپ ارسال کنند. اما برای خیلی ها این خبر غیر قابل باور هست، و البته باید هم باشد. فدراسیون فوتبال افغانستان در این مورد تا حال اظهار نظر نکرده است و فدراسیون فوتبال انگلستان گفته است مسابقه دوستانه میان این دو تیم "آرزوی طولانی مدت" می تواند باشد. در واقع، ایده انجام یک بازی دوستانه میان این دو کشور در صحبت دیوید کامرون و مایکل اوون با رسانه ها مطرح شد و این موضوع با سکرتر جنرال فدراسیون فوتبال افغانستان که در محل حضور داشت مطرح نگردیده است.
با اینکه دیوید کامرون، نخست وزیر کشور انگلستان است و مایکل اوون نیز از اسطوره های فوتبال انگلستان، اما آنها حرف اول و آخر را در مورد فوتبال انگلستان نمی زنند. این فدراسیون فوتبال یا همان انجمن فوتبال انگلستان است که در مورد مسابقات دوستانه تیم ملی انگلستان تصمیم گیری می کند. تصمیم های فدراسیون فوتبال انگلستان مبتنی بر برنامه های کوتاه، متوسط و دراز مدت است.
یقیناً هدف اولیه فدراسیون فوتبال انگلستان آماده سازی تیم ملی این کشور به مسابقات جام جهانی 2014 برازیل است، مسابقاتی که در ماه جون سال آینده یعنی حدود شش ماه بعد آغاز می یابند. به نظر نمی رسد فدراسیون فوتبال انگلستان قبل از مسابقات جام جهانی حتی حاضر باشد در مورد یک مسابقه دوستانه با تیم افغانستان صحبت هم بنماید.
اما بعد از جام جهانی تقویم تیم ملی این کشور سبک است و احتمال برگزاری یک مسابقه دوستانه امکان پذیر تر هست به خصوص اینکه احتمال می رود نیروهای بریتانوی در نیمه دوم سال 2014 از افغانستان خارج شوند و برگزاری مسابقه دوستانه نیز به همین مناسبت خواهد بود.
صرف نظر از تقویم تیم های ملی، این نکته را نیز باید در نظر داشت که تفاوت میان تیم های افغانستان و انگلستان از زمین تا آسمان است. تیم انگلستان هم اکنون در رده 13 رده بندی فیفا قرار دارد در حالی که تیم ملی افغانستان در رده بندی 129 جهان است و انتظار می رود این تیم تا چند روز بعد شاهد 11 پله سقوط باشد. در ضمن، بهترین های دنیا در تیم ملی انگلستان بازی می کنند. آیا فدراسیون فوتبال انگلستان حاضر خواهد شد یکی از بهترین تیم های جهان را وارد مسابقه با تیمی سازد که اکثر بازیکنان آن فوتبال غیر حرفه ای می نمایند؟ حتی اگر از نگاه سیاسی برای انگلستان مهم باشد، به نظر نمی رسد فدراسیون فوتبال انگلستان کاملاً قانع گردد. تیم ملی انگلستان بازی های دوستانه خویش در سال 2013 را با تیم های بزرگ جهان برگزار کرده است. تنها دو مسابقه این تیم با مولداوا و سان مارینو بوده است که تیم های بزرگی نیستند، اما باید به یاد داشت که این مسابقات در چارچوب مسابقات مقدماتی جام جهانی برازیل صورت گرفته است.
از طرف دیگر، فدراسیون فوتبال افغانستان نیز احتمالاً با چنین مسابقه ای موافقت نخواهد کرد. تجربه چند سال اخیر نشان داده است که یوسف کارگر، مربی تیم افغانستان از ترس شکست تیم ملی حتی حاضر نیست که با تیم های ملی کشورهایی مثل کویت، بحرین یا امارات مسابقه بدهد، چه رسد به اینکه تیمی مانند انگستان حریف تیم ملی مان شود.
از همین روی، من بعید می دانم که یک مسابقه دوستانه میان تیم های ملی انگلستان و افغانستان صورت گیرد. اما احتمال اینکه یک مسابقه نمایشی میان تیم ملی افغانستان و یک تیم رده سنی انگلستان صورت گیرد، محتمل تر به نظر می رسد. به عنوان مثال، تیم ملی کشور می تواند در یک مسابقه دوستانه با تیم 19 سال انگلستان روبرو شود و یا حتی تیم 21 سال انگلستان. مسابقه ای در این سطح، یک طرفه نخواهد بود و احتمال راضی شدن فدراسیون فوتبال انگلستان برای میزبانی چنین مسابقه ای هم بالاست.
با توجه به تفاوت فاحش سطح فوتبال بین این دو مملکت، عجیب است که انگلیس ها چنین پیشنهادی کرده اند. شاید درست تر این باشد که مسابقه دوستانه کریکت میان تیم های افغانستان و انگلستان صورت گیرد، زیرا در بازی کریکت، افغانستان در سطح خوبی قرار دارد و می تواند با تیم ملی کریکت انگلستان رقابت کند. در عوض، بهتر است انگلستان دروازه حمایت خویش از فوتبال افغانستان را باز نماید و به طور مثال یک مربی انگلیسی برای تیم ملی کشورمان استخدام نماید. اعزام مدرس مربیگری و کمک به فدراسیون فوتبال افغانستان برای ایجاد یک لیگ واقعی نیز خیلی اهمیت دارد و انگلیسها در موقف خوبی برای کمک به فوتبال افغانستان هستند. ایجاد یک اکادمی فوتبال و تامین هزینه تمرینات تیم ملی کشورمان در یکی از کشورهای منطقه دیگر گزینه خوبی است که انگلستان می تواند روی آن سرمایه گذاری کند.
نتیجه کارهایی این چنینی بهتر از یک مسابقه نمایشی یک طرفه است، با این حال، نباید از وقوع یک مسابقه دوستانه میان تیم های ملی این دو کشور نیز کاملاً مایوس شد. همان طور که احتمال سفر تیم ملی پاکستان به کابل برای خیلی ها قابل باور نبود، مسابقه میان انگلستان و افغانستان نیز می تواند از همان احتمالات فرخنده باشد. در جهان سیاست، همه چیز ممکن است.
این مسابقه برای انگلستان یک تمرین خواهد بود. هر بازیکن اش شاید گول به ثمر برساند به شمول گول کیپر اش. نظر به فعالیت های کمرنگ فدراسیون فوتبال افغانستان که نه بازیکن های بهترین ها را جلب و جذب میکند و نه در براه اندازی مسابقات دوستانه سعی و تلاش میکند.
پاسخحذف