فدراسیون فوتبال افغانستان باید شایستگی را معیار انتخاب بازیکنان تیم های ملی رده سنی قرار دهد.
کنفدراسیون فوتبال آسیا روز جمعه گذشته قرعه کشی مسابقات مقدماتی 16 سال و 19 سال را انجام داد. افغانستان با کشورهای امارات، فلسطین و سریلانکا در مسابقات 16 سال هم گروه شده است و با تیم های سوریه، کویت و هند در مسابقات 19 سال زور آزمایی خواهد کرد.
مسابقات 16 سال در نیمه های سپتمبر و مسابقات 19 سال در اواخر سپتمبر انجام می شوند.
افغانستان به جز یک دور در مسابقات مقدماتی 16 سال و 19 سال آسیا حضور خوبی نداشته است.
در سال 2013، افغانستان در مسابقات مقدماتی 16 سال آسیا از عربستان و سوریه شکست خورد و تنها توانست بر تیم اردن غلبه کند. این تیم در مسابقات سال 2011 توانسته بود یمن و مالدیو را شکست بدهد، با کویت و امارات مساوی کند و از پاکستان متحمل شکست شده بود. اما به سبب استفاده از بازیکن بزرگسال، افغانستان از حضور در مسابقات نهایی محروم شد.
در مسابقات مقدماتی 19 سال آسیا در سال 2014، افغانستان حضور نا امید کننده ای داشت. افغانستان با کشورهای امارات، کویت، یمن، اردن و مالدیو همگروه بود و از همه آنها شکست خورد. افغانستان 12 گل دریافت کرد و تنها یک گل در برابر اردن به ثمر رساند. در مسابقات سال 2011، افغانستان با اینکه در قرعه کشی اشتراک داشت، اما بعداً انصراف داد و اشتراک نکرد.
به همین شکل، افغانستان سال گذشته در مسابقات دوستانه 17 سال در آذربایجان اشتراک کرد، ولی عملکرد خیلی بدی داشت.
نمایش بد تیم های رده سنی 16 سال و 19 سال این نکته را ثابت می کند که فدراسیون فوتبال افغانستان توجه لازم را به این تیم ها ندارد. به این ارتباط لازم است به چند نکته اشاره کرد:
اول: بازیکنان رده سنی به اساس علایق شخصی انتخاب می شوند. متاسفانه در ترکیب تیم های رده سنی، بازیکنان از اقوام و خویشان مقامات و کارمندان فدراسیون فوتبال افغانستان جای می گیرند. این عملکرد در دو سال اخیر کاملاً محسوس بوده و تنها مقایسه اسم فامیلی یک تعداد بازیکنان با اسم فامیلی کارمندان فدراسیون فوتبال این را ثابت می سازد که قرابت یکی از معیارهای اصلی برای انتخاب بازیکنان بوده است.
دوم: به کمال تعجب، فدراسیون فوتبال افغانستان در انتخاب مربی به تیم های 16 سال و 19 سال غفلت می نماید. با اینکه افغانستان مربیان خوب داخلی دارد، اما این مربیان فرصت مربیگری تیم های رده سنی را پیدا نمی کنند. به شکل کلیشه ای، چند مربی که تا حال ناکامی خود را ثابت ساخته اند به شکل مکرر به حیث مربی تیم های رده سنی تعیین می شوند.
سوم: تیم های رده سنی برای مدت اندکی در کابل تمرین می کنند و به شکل درست فرصت تمرین ندارند. برای این تیم ها، اردوگاه تمرینی در خارج کشور گرفته نمی شود و این تیم ها مسابقات دوستانه برگزار نمی کنند.
برای هر کدام عوامل سه گانه شکست تیم های رده سنی، راه حل نیز وجود دارد.
در قدم اول، فدراسیون فوتبال باید مربیان کار کشته را به تیم های ملی تعیین کند. فدراسیون فوتبال برای یک بار هم که شده باید به مربیان ولایات و مربیان که قبلاً در تیم های ملی مربیگری نکرده اند، اعتماد کند. استفاده از مهره های سوخته هیچ کمکی به تیم های ملی رده سنی نمی کند.
در قدم دوم، مربیان تیم های رده سنی باید در انتخاب بازیکن دست باز داشته و تنها و تنها لیاقت و شایستگی باید در انتخاب بازیکنان تعیین کننده باشد. فدراسیون فوتبال هم چنین باید از بازیکنان نخبه ولایات دعوت کند تا در اردوگاه انتخابی تیم های 16 سال و 19 سال اشتراک کنند و در نتیجه بهترین ها به تیم های ملی رده سنی راه پیدا کنند. از طرف دیگر، افغانستان استعدادهای خوبی در خارج از کشور در رده های سنی دارد. فدراسیون فوتبال باید اندکی کوشش بیشتر به خرچ داده و تعدادی از بازیکنان افغان از خارج را وارد ترکیب تیم های افغانستان نماید.
زمانی که یک تیم تشکیل می شود، این تیم ضرورت به آمادگی دارد. فدراسیون فوتبال افغانستان باید برای حداقل یک هفته یک اردوگاه تمرینی را در کشورهای عربی به تیم های 19 سال و 16 سال مهیا نماید و با تیم های رده سنی این کشورها مسابقات دوستانه تنظیم کند. انجام مسابقات دوستانه تیم های افغانستان را از نگاه تکنیکی و روحی به مسابقات رسمی آماده می سازد.
افغانستان در گروه های مناسبی قرار گرفته و فدراسیون فوتبال افغانستان با اندکی تلاش می تواند شاهد حضور تیم های افغانستان در مرحله قهرمانی 16 سال و 19 سال آسیا باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر