تیم ملی 23 سال افغانستان در حالی راهی کوریای جنوبی می شود که هیچ گونه آمادگی برای این مسابقات نگرفته است.
فدراسیون فوتبال 20 بازیکن را در ترکیب تیم 23 سال قرار داده است. ده بازیکن از خارج و ده بازیکن از داخل کشور. بازیکنان خارج از کشور اخیراً فوتبال باشگاهی خود را بعد از رخصتی های تابستانی شروع کرده اند، هر چند در این میان اسلام امیری در کابل هست و جلال الدین شریعتیار نیز بدون باشگاه هست. حسن امین نیز مصدوم است و به احتمال زیاد به کوریای جنوبی هم سفر نخواهد کرد.
از مجموع بازیکنان داخل کشور، شش بازیکن از شاهین آسمایی هستند، دو بازیکن از سیمرغ البرز، یک یک بازیکن از موجهای آمو و یک بازیکن نیز از یکی از باشگاه های شهر کابل. بازیکنان داخل کشور مصروف مسابقات برتر هستند و با تیم های خود تمرین می کنند.
ظاهر حسنی به حیث مربی تیم 23 سال تعیین شده است و حیات الله لوگروال کمک او در این مسابقات است. ظاهر حسنی کمک مربی تیم میوند اتلان است و حیات الله لوگروال تجربه و جذبه مربیگری تیم ملی را ندارد.
قرار بود یک اردوگاه تمرینی در ایران برای بازیکنان داخل کشور تنظیم شود که این کار نشد. بازیکنان سه یا چهار روز قبل از شروع مسابقات مستقیماً به کوریای جنوبی سفر می نمایند. با اینکه یک تعداد بازیکنان قبلاً در تیم ملی با هم بازی کرده و از عملکرد یکدیگر آشنائی دارند، اما به جز دو بازیکن از داخل کشور که در مسابقات جام چلنج روی چوکی ذخیره ها نشسته بودند، سایر بازیکنان جدید هستند و تجربه بین المللی ندارند.
از هر زاویه که به تیم ملی 23 سال افغانستان دیده شود، نتیجه این می شود که این تیم آماده مسابقات المپیک آسیائی نیست. حریفان افغانستان ماه هاست مصروف آماده گیری هستند، اما دو هفته قبل از شروع مسابقات، تیم ملی 23 سال به حیث یک تیم تا حال در یک مکان جمع نشده است.
تیم 23 سال، بعد از تیم ملی بالاترین تیم ملی فوتبال کشور است. آماده سازی تیم ملی 23 سال نباید کمتر از آماده سازی تیم ملی باشد.
در فدراسیون فوتبال، سه نفر روی نحوه آماده سازی تیم ها تصمیم گیری می کنند. یوسف کارگر، معاون فدراسیون فوتبال و علیرضا آقازاده، سکرتر جنرال فدراسیون. کرام الدین کریم، رئیس فدراسیون، کمتر از این نوع مسائل مطلع است و تصمیم گیری با آقایان کاگر و آقازاده است. با این هم، وی به حیث رئیس فدراسیون، مسئولیت دارد تا از آماده بودن تیم های ملی مطمئن باشد.
روی هم رفته، خوشبینی مفرطی روی موفقیت تیم ملی 23 سال در مسابقات المپیک آسیائی وجود ندارد. تنها عنصر موفقیت، بازیکنان خارج از کشور هستند که اگر بتوانند با تجربه ای که دارند، تیم را موفق سازند.
مسئولیت عدم آمادگی تیم با همین سه مقام هست. به نظر من، در صورتی که تیم 23 سال نتیجه مطلوب را از این مسابقات نگیرد، نباید کسی انگشت انتقاد را به سوی ظاهر حسنی دراز کند، بلکه این سه مقام تصمیم گیرنده فدراسیون هستند که باید در این قسمت پاسخگو باشند. بازیکنان و هیات مربیگری تیم 23 سال توسط همین مقامات انتخاب شده و تصمیم عدم برگزاری اردوگاه تمرینی و مسابقات دوستانه نیز توسط همین مقامات اتخاذ شده است.
با اینکه در دو سال اخیر، ملیون ها دالر صرف آموزش مقامات و کارمندان فدراسیون در قسمت برنامه ریزی و تنظیم مسابقات گردیده است، هنوز هم متاسفانه تاثیر ملموسی در تنظیم مسابقات تیم های ملی نمی توان دید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر