دومین فصل مسابقات برتر افغانستان در حالی به پایان رسید که
رشد چشمگیری در کیفیت مسابقات این فصل دیده می شد. یک تعداد تیم ها در خود چهره های
جدیدی یافتند و این ناشی از اعتماد بیشتر به مسابقات امسال بود.
سال گذشته، باور عمومی این بود که مسابقات برتر نیز برنامه ای
تفریحی مثل ستاره افغان است. و با اینکه انتخاب بازیکنان توسط شیوه های غیر متعارف
و غیر فوتبالی صورت گرفت، اما برای بازیکنان زیادی جرقه امید ایجاد کرد. بر علاوه،
انتخاب بازیکنان بعد از مسابقات منطقوی در سطح هر زون باعث شد تا بازیکنان
بهتری شناسایی شوند و مهارتهای بازیکنان در یک تیم نیز مورد ارزیابی قرار گیرد.
امسال هم چنین یک تعداد مربیان جدید برای تیم ها تعیین شد
که در هدایت تیم ها خیلی موثر بود.
فوتبالنامه عملکرد هر تیم را به ترتیب مقامی که در این فصل گرفته اند مورد بررسی قرار می دهد. اول از شاهین آسمایی شروع می کنیم.
شاهین آسمایی در فصل دوم مسابقات برتر به قهرمانی
رسید. شاهین امسال با شاهین سال گذشته خیلی متفاوت بود. سال گذشته با اینکه شاهین آسمایی
از حضور یک تعداد زیاد ملی پوش به خود می بالید، نتوانست از این نقطه قوت خود
استفاده کند. در واقع بازیکنان خوب شاهین در سال گذشته به شکل انفرادی بازی می
کردند و احسان الله شیرزاد نتوانست یک تیم بسازد. امسال مشکل سیستم بازی در شاهین
آسمایی هم چنان وجود داشت، هر چند رشد قابل ملاحظه ای در عملکرد این تیم بوجود آمد. شاهین آسمایی این بار هم پنج ملی پوش و یک تعداد
بازیکنان دیگری که در تیم های ملی رده سنی بازی کرده اند، را در اختیار داشت.
شاهین در مرحله گروهی 2 پیروزی و یک تساوی کرد و با 7 امتیاز و تفاضل گل ضعیفتر به حیث تیم دوم با مرحله نیمه نهایی صعود کرد. در این مرحله، شاهین مسابقه اول را 2-0 به طوفان واگذار کرد اما در بازی دوم 3-0 پیروز شد و به دیدار نهایی رفت. در دیدار نهایی شاهین بعد از وقت های اضافه 3-1 پیروز شد تا جام قهرمانی را برای یک سال در کابل حفظ کند.
شاهین در مرحله گروهی 2 پیروزی و یک تساوی کرد و با 7 امتیاز و تفاضل گل ضعیفتر به حیث تیم دوم با مرحله نیمه نهایی صعود کرد. در این مرحله، شاهین مسابقه اول را 2-0 به طوفان واگذار کرد اما در بازی دوم 3-0 پیروز شد و به دیدار نهایی رفت. در دیدار نهایی شاهین بعد از وقت های اضافه 3-1 پیروز شد تا جام قهرمانی را برای یک سال در کابل حفظ کند.
شاهین آسمایی در این فصل 12 گل به ثمر رساند و 4 گل دریافت
کرد. این دقیقاً نشان دهنده خط خوب حمله و دفاع شاهین آسمایی در این فصل است. اما
در کل چه در خط دفاع و چه در خط حمله، مهارتهای شخصی بازیکنان بود که نقش بزرگی در
پیروزی شاهین آسمایی داشت و گرنه این تیم سیستم درست بازی نداشت. با اینکه شاهین در
وسط کار، مربی خود را تبدیل کرد، اما سیستم به شاهین نیامد بلکه آقای بخشی صرفاً
به بازیکنان انگیزه داد. در صورتی که سیستم درست در شاهین استفاده شود، این تیم از
این هم باقوت تر شده می تواند.
در این فصل بازیکنانی هم چون مجتبی فیض و حشمت الله بارکزی
نقش به سزایی در قهرمانی شاهین آسمایی داشتند.
در این فصل، بازی های شاهین آسمایی بدون حاشیه هم نبود. حتی
قبل از تشکیل این تیم، یک تعداد مقامات فدراسیون فوتبال به صراحت گفتند که امیدوار
اند این بار جام از کابل بیرون نرود. در ضمن، مدیر شاهین آسمایی یکی از دو فردی
بود که بازیکنان هفت تیم دیگر را انتخاب نمود.
با اینکه شاهین آسمایی اولین
مسابقه اش را برد، اما به سبب استفاده از یک بازیکن غیر قانونی، اسلام امیری، مسابقه
اش تکرار شد. در مسابقه اول نیمه نهایی با طوفان هریرود نیز حمید الله یوسفزی
دروازه بان شاهین آسمایی بالای بازیکن حریف حمله فزیکی انجام داد و از یک مسابقه
نیز محروم شد. اما اوج حاشیه در مسابقه دوم نیمه نهایی شاهین آسمایی با طوفان
هریرود بوجود آمد. در این مسابقه به شاهین آسمایی اجازه داده شد تا یکی از
بازیکنانی که به سبب مصدومیت از ترکیب شاهین آسمایی کنار گذاشته شده بود، را استفاده نماید. این امتیاز به تیم های دیگر و از جمله طوفان هریرود بسیار
ناوقت ابلاغ شد و این موضوع اعتراض طوفان هریرود را در پی داشت. در واقع، همان مثل عام تغییر قوانین بازی در وسط بازی صورت گرفت.
اعتراض طوفان هریرود مورد پذیرش فدراسیون فوتبال افغانستان
قرار نگرفت و شاهین با اینکه مسابقه اول نیمه نهایی را 2-0 باخته بود، در کمال
تعجب، در مسابقه دوم 3-0 پیروز شد و در مسابقه نهایی نیز بعد از 120 دقیقه تلاش به قهرمانی
رسید.
قهرمانی شاهین آسمایی توانست تا اندازه ای برای فدراسیون فوتبال حفظ آبرو نیز بنماید. در سالهای اخیر، تقریباً همه سرمایه گذاری فدراسیون فوتبال در کابل متمرکز بوده و سهم ولایات خیلی ناچیز بوده است. بازیکنان شاهین آسمایی امتیاز تمرین در یک زمین معیاری را داشتند و هم چنین فدراسیون فوتبال فرصت بازی تمرینی با تیم های ملی را به شاهین آسمایی می داد. بدست آوردن مقامی غیر از مقام قهرمانی می توانست لطمه بزرگی بر حیثیت مقامات فدراسیون فوتبال داشته باشد. بر عکس، ولایاتی هم چون بلخ و هرات یقیناً سهم بیشتری از سرمایه گذاری فدراسیون فوتبال ادعا می نمودند. ادعایی که هنوز هم می تواند صورت بگیرد.
در فصل آینده، شاهین آسمایی برای حفظ قهرمانی خواهد جنگید، در حالی که می داند تیم های دیگر هم انگیزه بیشتری دارند و هم فشار دفاع از عنوان قهرمانی بر سرشان نیست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر