با اینکه فصل سوم مسابقات برتر افغانستان شاهد بهبود کیفی مسابقات بود، اما نکات ضعف نیز در این فصل دیده می شد. فوتبالنامه قبلاً در یک مطلب جداگانه به نکات مثبت پرداخته است. در این مطلب، فوتبالنامه به نکات ضعف فصل سوم می پردازد. امید که این نکات ضعف در فصل آینده بر طرف گردند.
اول: لیگ نشدن مسابقات: سه فصل از مسابقات گذشت، اما این مسابقات هنوز به شکل تورنمنت برگزار می گردد و شکل لیگ نیافته است. سازمان دهندگان این مسابقات می توانستند امسال حداقل مسابقات رفت را برگزار کنند. به این معنی که هر تیم هفت مسابقه انجام می داد و بعد از انجام همه بازیها، تیمی که بیشتری امتیاز را داشت به قهرمانی می رسید. در فصلی که گذشت، تیم های که به نیمه نهایی رسیدند هر کدام شش مسابقه انجام دادند، در حالی که تیم خوبی مثل طوفان هریرود با کسب یک تساوی، یک پیروزی و یک شکست حذف شد.
دوم: باشگاه نشدن تیم ها: به مانند فصل های پیش، تیم ها به نهادهای حقوقی تبدیل نشدند. قبل از هر فصل، یک تیم از فدراسیون به ولایات سفر می کند و بازیکنان نخبه باشگاه های ولایات را انتخاب می کند. چون این تیم ها به مدت کوتاهی وجود دارند، بازیکنان حرف شنوی از مربیان خود ندارند. منازعات که میان مربیان و بازیکنان در بعضی تیم ها از جمله سیمرغ البرز و طوفان هریرود بوجود آمد ریشه در همین نکته دارد. از طرف دیگر، بازیکنان تعهد زیادی به تیم خود ندارند و هر زمانی هم که فدراسیون خواست، بازیکنان به تیم های ملی یا کورسهای آموزشی می روند.
سوم: تاثیر منفی روی باشگاه ها: مسابقات برتر تاثیر منفی روی باشگاه های کشور گذاشته است. در زمانی که این مسابقات در جریان است، در اکثر ولایات، لیگ های ولایتی دایر شده نمی تواند زیر بازیکنان اصلی این باشگاه ها حضور ندارند. از طرف دیگر، به بمیان آمدن مسابقات برتر، فدراسیون فوتبال هم توجه لازم به فوتبال باشگاهی را ندارد. علاوتا، یک تعداد بازیکنان مصدوم شده اند و این بازیکنان در اکثر موارد نمی توانند در باشگاه های خود بازی نمایند، این در حالی است که باشگاه روی این بازیکنان سرمایه گذاری کرده است، ولی فایده آن به جیب فدراسیون فوتبال و موبی گروه می رود.
چهارم: کمبود داور: در مسابقات این فصل، چهار یا پنج داور بیشتر حضور نداشت. تنها سه داور این توانایی را داشتند تا به حیث داور وسط مورد استفاده قرار بگیرند. به همین دلیل، حلیم آقا شیرزاد بیشتر مسابقات را داوری کرد و در مواردی، وی دو روز پی در پی نیز داوری کرده است. با اینکه یک تعداد ولایات داورهای خوبی دارند، اما فدراسیون فوتبال تصمیم گرفت از آنها استفاده ننماید.
پنجم: کمیته انضباطی: نهاد دقیقی به نام کمیته انضباطی در این فصل وجود نداشت. زمانی که حلیم آقا شیرزاد به اشتباه یکی از بازیکنان طوفان هریرود را از زمین مسابقه اخراج کرد، فدراسیون یک تعداد کارمندان را جمع و تصمیم گرفت تا شیرزاد از داوری در دو مسابقه محروم شود. شیرزاد قرار نبود در آن دو مسابقه داور باشد و این تصمیم زیر فشار نبود داور گرفته شد.
ششم: ضعیف بودن داوران تاجیکی: یک تعداد داوران تاجیک از قابلیت درست داوری برخوردار نبودند. آنها استراتژی درست برای تیم ها درست کرده نتوانستند و بازیکنان و مدیران تیم ها از عملکرد آنها راضی نبودند. مثال بزرگ این مربیان، مربی سیمرغ البرز بود. فدراسیون فوتبال صرفاً به سبب اینکه یک مربی جواز مربیگری دارد و از خارج است نباید با آنها قرارداد کرده، بلکه به دنبال مربیان خوب داخل و خارج از کشور از سایر کشورها نیز باشد. در این فصل، سازمان دهندگان مسابقات تقریباً هیچ ارزشی به مربیان داخل کشور قائل نبودند، در حالی که آینده فوتبال افغانستان در گرو بهبود کیفی در کار مربیان داخل کشور است. قرعه کشی مربیان داخلی نیز کار عجیبی بود که صورت گرفت.
هفتم: عدم توجه درست به بازیکنان: در وضعیت غذایی بازیکنان تغییر درست نیامده است و بازیکنان مجبور هستند به خاطر آماده شدن به مسابقات، تقسیم اوقات اضافی غذایی و از مخارج خود یا مدیران تیم ها استفاده کنند. علاوتاً، بازیکنان که مصدوم شده اند به تداوی اساسی نیاز دارند. حمیدالله کریمی که در یکی از مسابقات مصدوم شد مجبور شد به هند سفر کند و تحت عملیات قرار بگیرد. مصارف تداوی او را معلوم نیست چه کس یا نهادی پرداخت خواهد کرد.
هشتم: تغییر مقررات در وسط مسابقات: عین سال گذشته، مقررات در وسط مسابقات تغییر کرد. در مقرره ای که مهر فدراسیون نیز روی آن دیده می شود نوشته شده که در مرحله نیمه نهایی یک تیم مهمان و دیگری میزبان است و مسابقات به 30 دقیقه اضافی و ضربات پنالتی نمی روند، اما قبل از مرحله نیمه نهایی، فدراسیون فوتبال این مقررات را تغییر داد. تغییر قوانین در وسط مسابقات سبب غلط فهمی و مغالطه می گردد.
نهم: تکت های ویژه: امسال تکت های VVIP تقریباً بدون استثناء به دوستان و آشنایان مقامات فدراسیون فوتبال و تعداد معدودی مقامات توزیع گردید. در حالی که اعضای فامیل مقامات تعدادی زیادی تکت برای نشستن در جایگاه ویژه در دست داشتند، مربیان داخل افغانستان و بازیکنانی که در فدراسیون واسطه ندارند، حق نشستن در این قسمت را نداشتند. یک تعداد افراد نیز بدون اینکه تکت داشته باشند داخل ورزشگاه می شدند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر