افغانستان در سال 2013 سال پربار فوتبالی را پشت
سر گذاشت، اما سال 2014 به هیچ وجه یک سال خوب برای فوتبال کشور نبود. از هر نظر
که به رشد فوتبال در کشور نگاه شود، فوتبال رشد مناسبی نداشت و فدراسیون فوتبال
کشور دستاوردهای اندکی داشت. در زیر کوشش شده است مهمترین دستاوردها و نکات ضعف
فوتبال کشور در سال 2014 بر ملا گردد.
دستاوردها
اول: برگزاری تعداد زیادی برنامه های مربیگری و
داوری: مهمترین دستاورد فدراسیون فوتبال کشور در سال 2014 برگزاری تعداد زیادی
برنامه مربیگری، داوری و جشنواره های فوتبال پایه بود. این نوع فعالیت ها در
نهادینه سازی و حرفه ای ساختن فوتبال کشور کمک فوق العاده می نماید.
دوم: راهیابی تیم ملی به نیمه نهایی جام چلنج
آسیا: افغانستان برای اولین بار به مرحله نیمه نهایی جام چلنج رسید. با اینکه
افغانستان توانست فلیپین را متوقف کند و ترکمنستان را یک شکت فاحش بدهد، اما در
برابر لائوس ضعیف ظاهر شد. حادثه ترافیکی روی عملکرد تیم ملی در مرحله نیمه نهایی
تاثیر قابل ملاحظه داشت و این تیم نتوانست در برابر فلسطین ایستادگی کند. ضربات
پنالتی برای کسب مقام سوم نیز مایوس کننده بود، اما به هر حال این یک دستاورد
فوتبال کشور بود که برای اولین بار کسب شد.
سوم: برگزاری مسابقات قهرمان های باشگاه های
افغانستان: در افغانستان مسابقات سرتاسری باشگاه ها دایر نمی شود و برگزاری این
مسابقات که در واپسین روزهای 2014 در شهر کابل انجام شد یک دستاورد است.
چهارم: هر چند نا منظم و بی موقع، اما برگزاری
مسابقات دوستانه برای تیم ملی قبل از مسابقات جام چلنج امیدوار کننده است. مسابقات
دوستانه تیم ملی آماده می سازد و بازیکنان با نظم بهتری بازی می نمایند.
پنجم: تعیین حسن صالح به حیث مسئول تخنیکی
فدراسیون: نبود افراد مسلکی در فدراسیون فوتبال یک مشکل اساسی است و تقرر حسین
صالح یک قدم مثبت است.
ششم: کسب جایزه منصفانه فیفا: هر چند این جایزه
به خاطر موفقیت فوتبال کشور در سال 2013 بود، اما باز هم سبب شد تا نام فوتبال
کشور در سال 2014 بر زبانها بیفتد.
نکات ضعف
همان طور که در بالا دیده می شود، دستاوردهای
فوتبال کشور در سال 2014 زیاد و قابل توجه نیست. اما متاسفانه نکات ضعف فوتبال در
این سال کم نیستند. در زیر کوشش شده است تا یک لیست بلند و طولانی خلاصه شود.
اول: ضعف مدیریت در فدراسیون فوتبال: ضعف
مدیریتی و فساد در فدراسیون فوتبال در این سال ادامه داشت. اتهام فساد بر کرام
الدین کریم به خاطر رای دادن به محمد بن همام از سوی روزنامه ساندی تایمز بریتانیا
مطرح گردید و سید علیرضا آقازاده متهم به دریافت بیش از چهل هزار دالر آمریکایی از
یک شرکت ساختمانی گردید. عدم دریافت به موقع ویزای بازیکنان قبل از اردوگاه دوبی و
بی نظمی در حمل و نقل بازیکنان در مسابقات جام چلنج به وضوح قابل مشاهده بود.
تصامیم در فدراسیون به مثل سالهای قبل حول و محور چند شخص معدود می چرخید و به جای
شایستگی و حرفه، سلیقه حرف اول را می سازد. این بزرگترین نقظه ضعف فوتبال کشور در
سال گذشته بود.
دوم: یکی از ناکامی های دیگر فدراسیون فوتبال در
سال 2014 عدم معرفی یک یا دو باشگاه از کشور به مسابقات باشگاهی آسیا بود. با
اینکه افغانستان می توانست دو تیم را به این مسابقات اعزام کند، فدراسیون فوتبال
هیچ فعالیتی در این زمینه انجام نداد. افغانستان در طول تاریخ هیچ باشگاهی را به
مسابقات آسیائی نفرستاده است. کشورهایی مثل بوتان در مسابقات آسیائی نماینده
دارند، اما افغانستان تا حال نماینده ای نداشته است.
سوم: عدم برگزاری مسابقات دوستانه و لغو تیم های
ملی: بعد از مسابقات جام چلنج، تیم ملی هیچ مسابقه دوستانه انجام نداد. مسابقه با
قرغیزستان تنها چند هفته قبل از انجام لغو گردید و به تقاضای مکرر پاکستان جواب رد
داده شد. در این سال، فدراسیون فوتبال در یک اقدام عجیب، تیم های ملی مردان و
بانوان کشور را لغو نمود.
چهارم: سقوط در رده بندی فیفا: افغانستان در
حدود 20 پله در رده بندی فیفا در این سال سقوط کرد. ادامه این روند می تواند
افغانستان را در مرحله قبل از مقدماتی برای جام ملت های آسیا و جام جهانی آینده
قرار دهد که به معنی برگزاری تنها دو مسابقه است. در حالی که حضور در مرحله گروهی
به معنی حداقل هشت مسابقه است.
پنجم: افزایش فساد اخلاقی در فدراسیون: در این
سال اتهام فساد اخلاقی به یک تعداد کارمندان فدراسیون زده شد. بخشی، مربی تیم اردو
اقدام به تجاوز کرد ولی با کمال تعجب از سوی کرام الدین کریم بخشیده شد. به همین شکل،
یک تعداد کارمندان عالی رتبه فدراسیون به بانوان فوتبالیست چشم بد داشتند که این
امر باعث اعتراض بانوان گردید. عدم پایبندی به تصامیم انضباطی از دیگر نمونه های
فساد و ابتذال اخلاقی در فدراسیون بود.
ششم: عدم موفقیت فدراسیون در جذب بازیکنان نخبه
افغانستان: فدراسیون فوتبال نتوانست بهترین بازیکنان کشور را به تیم ملی جذب کند.
میلاد سالم، مشتاق یعقوبی، ندیم امیری، شبیر یوسفی و چندین بازیکن نخبه دیگر
اعتماد لازم را به فدراسیون نکردند و شامل تیم نشدند.
هفتم: ناکامی تیم های افغانستان: تیم بانوان در
مسابقات جنوب آسیا، تیم 23 در مسابقات المپیک آسیا و تیم 17 سال در مسابقات
دوستانه آذربایجان متحمل شکست های بزرگی گردیدند. هر سه تیم بدون آمادگی عازم
مسابقات گردیدند و نتیجه بهتری از آنها انتظار نمی رفت.
هشتم: عدم اعزام تیم ملی ساحلی به مسابقات: با
اینکه تیم ساحلی از امیدهای فوتبال کشور است، اما فدراسیون از اعزام این تیم به
مسابقات آسیائی اباورزید. این رشته در سال 2014 حضور بین المللی نداشت.
نهم: عدم ایجاد لیگ ملی: مسابقات برتر به لیگ
تبدیل نشدند و افغانستان از معدو کشورهایی است که لیگ ندارد.
دهم: عدم توجه به فوتبال ولایات: به مانند
سالهای قبل، امسال نیز فدراسیون فوتبال به ولایات توجهی نداشت و تمام تمرکزش بر
کابل بود. فوتبال ولایات سالهاست با بی مهری مقامات فدراسیون مرکز مواجه است و هیچ
پیشرفتی را نیز نداشته است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر